Salam Pengenalan

Assalamualaikum.

Mungkin ramai yang tertanye-tanye.... sape le gamak nye Wanchor ni... Senang ceghiter.... Wanchor katakan cam gini aje le... Kalo kome rasekan kome kenai Wanchor ni... kire betoi le tu... dan kalo kome rase kome tak kenai sape wanchor ni.... kire betoi le juge tu. Hakikatnye... sape Wanvhor yang sebenor nye... idak le penting bebenor.... Wanchor ni ibarat melukut tepi gantang jer.... penyapu buruk.... dah takde yang lain baru deme gune buat lepaih sesak... hihihi... itu pun gamaknye... sekado digunakan untuk nyapu taik cicak jer.... Cukup le kalo sekador Wanchor katekan... Wanchor ni ade le mak sedare kepada Otaibluez tu... Kalo Otaibluez tu pun kome tak kenai sape..... susah le pulok Wanchor nak nerangkan...

Ate kome pahamke tulisan Wanchor ni??? Al maklum le... Wanchor ni dulu takat sekolah kampung je... itu pun had darejah lime je... mane le reti Wanchor nak nulis macam bebudak zaman sekarang ni.... ini pun bebulan cucu Wanchor ngajor macam mane nak 'layan' blog ni... kenkadang udah sampei merah padam muke budak tu naham marah dengan opahnye yang benak IT ni. Kalo nak ikutkan rese ati... memang le malas nak ber blog-blog ni dah tue macam Wanchor ni.... Tapi, disebabkan permintaan dan pujuk rayu si Otaibluez tu yang beriye bebenor nyuruh Wanchor buat mende ni.... Wanchor akan cube try pandu le juge tengok.... buleh ke tak buleh...

Ade pun sebab musabab nye ngape si Otaibluez tu beriye benor nyuruh Wanchor 'layan' blog ni... ade le kerane kume berdua buleh katekan ari-ari dok menyembangkan hai-hai ghoper ni..... Memang dia rajin bertanye dengan Wanchor tentang kesah-kesah perjuangan orang dolu-dolu... Ate... Wanchor ni memang jenis yang suka pok-pek pok-pek... Satu di tanye nye..... sepuloh Wanchor jawab.... hihihii.... Agaknye.... dah tak lalu die nak nengornye.... udah tak lalu dia nak nyalin nye ape yang Wanchor cakap.... itu le disuruh nye anaknye ngajor Wanchor gune komputer ni... Walo pun Wanchor ni sekolah tak tinggi mane....  tapi... Alhamdulillah berkat kegigihan dan kesungguhan cucu sedare Wachor tu mengajor wanchor.... berkat kesaboran nye.... dah jenuh bebuih die ngajo Wancho... akhir nye buleh le juge Wancho menaip ni.... Dah disiap kan nye blog nye... dia kate Opah chor cume perlu taip dan tekan "publish post" je..

Itu pun masih nak merunsing dia lagi.... semedang je asyik bertanye itu dan ini.... katenye.." Opah cho buat jer... lame-lame sok Opah chor pandai le..."  hihihi... Ntah sempat pandai Ntah tidak.... Wallahu alam.


Wanchor tanye juge pade si Otai tu... amende yang kamu nak Wanchor tulehkan dalam ni..... die kate... "Wanchor bantai jer le ape yang patut..... macam yang selalu kite nyembang tu....."

Ate ini le Wanchor nak 'nerai' (try) buat macam mane yang die suruh... buleh ke gamaknye????

Dalam pade itu... Wanchor ni berangan le juge..... Mane le tau... esok satu ari sok udah ramai pengikut Blog Wanchor ni..... Mole le nak perasan glemer.... kah kah kah!... Bak kate si stesi AF tu...>>> alamaaak.... terlebey suda...

Ish! ish! ish!.... itu le pasei... kan Wanchor udah bagi tau Wanchor ni suka pot-pet pot-pet... nampak.... salam pengenalan nye pun udah meleret sampai kemane-mane....

(Otai kate - " o k le tu"..)

Ate, rasenye... bior le sampai had ini aje dulu.... karang kot jemu pulok kome macenye... jadi Wanchor sudahi episod pengenalan ni dengan ucapan Wassalamulaikum warrohmatullahi wabarokatuh.